پروژه “سپیدار” یک ویلای مدرن است که طراحی آن بر اساس ترکیبی از فضاهای باز، نیم‌باز و استفاده از نیم‌طبقه‌های مختلف شکل گرفته است. این ترکیب فضایی، به پویایی و تنوع در تجربه‌ی فضایی پروژه افزوده و ارتباطی متمایز میان فضاهای داخلی و خارجی ایجاد کرده است.
نیم‌طبقه‌ها به‌عنوان یکی از عناصر کلیدی طراحی، نقش موثری در تعریف سطوح مختلف و تفکیک عملکردها ایفا کرده‌اند. این راهکار طراحی، ضمن بهره‌گیری از حداکثر پتانسیل سایت، امکان ایجاد چشم‌اندازهای متنوع و ارتباطات فضایی را فراهم کرده است.
۱۳ / ۱
F112
25
این پروژه یک ویلای مدرن است که در طراحی آن تلاش شده است تا تفکیک فضایی به شکل واضحی صورت گیرد.
فضای ورودی و راه‌پله با یک دیوار جداکننده که امتداد آن از نمای خارجی به داخل کشیده شده، از فضاهای اصلی تفکیک شده است.
این دیوار، علاوه بر نقش عملکردی، بخشی از هویت معماری پروژه را شکل می‌دهد.
در برنامه طراحی پروژه، ابتدا روف‌گاردن در نظر گرفته نشده بود؛ اما در ادامه، با افزودن یک راه‌پله در تراس تیم طبقه، دسترسی به بام ممکن شد.
این تغییرات، بر اساس نیازهای جدید و تصمیمات اجرایی در طول پروژه صورت گرفت.
طبقه بالا شامل یک نشیمن خصوصی است که به تراسی مشرف به استخر دسترسی دارد.
این تراس با ایجاد ارتباط بصری و فضایی میان داخل و خارج، نقش مهمی در طراحی طبقه فوقانی ایفا می‌کند.
پروژه “F112” با تاکید بر تفکیک فضایی، جزئیات اجرایی و هماهنگی عناصر معماری، به نیازهای عملکردی و زیبایی‌شناختی پاسخ داده است.
۹ / ۱
ویلا 26
48
"ویلای 26" یک ویلا مدرن است که بر اساس نیازهای خاص کارفرما و محدودیت‌های سایت طراحی شده است. یکی از مسائل اصلی پروژه، طراحی استخری بود که ضمن برخورداری از حریم خصوصی، نیازی به دیوارکشی نداشته باشد. این مسئله با توجه به ترکیب‌بندی احجام و مسیرهای دید در طراحی حل شده است.
در بخش داخلی، آشپزخانه به گونه‌ای طراحی شده که از سایر فضاها جدا باشد و ضمن ارائه عملکرد مناسب برای فعالیت‌های آشپزی، فضای خصوصی‌تری برای کاربر فراهم کند.
۱۳ / ۱
چیلک
111
پروژه “چیلک” با استفاده از مصالح آجری و سقف‌های شیبدار طراحی شده است که در تراز حیاط با متریال سنگ ترکیب شده‌اند. این پروژه از مجموعه‌ای از احجام مجزا تشکیل شده که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، اما برخلاف رویکردهای رایج، هندسه خود را حفظ کرده و با هم ترکیب نمی‌شوند. این استقلال احجام، هویت منحصربه‌فردی به هر بخش از پروژه بخشیده است.
فضاهای نیم‌باز و تراس‌هایی که در اطراف پروژه طراحی شده‌اند، به ساماندهی کلی فضا کمک کرده و نقش موثری در ایجاد تعادل بین فضاهای باز، نیم‌باز و بسته ایفا می‌کنند. این عناصر علاوه بر ارتقای کیفیت فضایی، به طراحی ارتباطات داخلی و خارجی پروژه نیز انسجام می‌بخشند.
