در این فضا، ایده بر سادگی و تعادل استوار است. تلاش شد تا هر عنصر، تنها در حد ضرورت حضور داشته باشد؛ نه کمتر، نه بیشتر. پلان با منطق سکون و آرامش شکل گرفت؛ محور دید به تخت، مرکز ترکیب را تعریف می‌کند و خطوط عمودی دیوار، فضا را از ایستایی به ریتم می‌رسانند. نور طبیعی از جانب پنجره، لایه‌ی اول روشنایی است و نور مصنوعی به صورت خطی و معلق، به کنترل بصری فضا کمک می‌کند. متریال‌ها با بافت‌های طبیعی انتخاب شدند تا حس گرما در میان رنگ‌های خنثی جاری شود. کف سنگ، زمینه‌ای پیوسته می‌سازد و فرش بافت‌دار، مقیاس انسانی را به فضا بازمی‌گرداند