امین سلطان پور (زاده 1363 ) , فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد معماری منظر از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران ، موسس استودیو طراحی سلطان پور
مهارت‌ها
نظارت
مناطق ارائه سرویس
تهران
گالری پروژه‌ها
همه فیلترها
کاربری
سبک
۶ پروژه از ۰ پروژه
۱۲ / ۱
بیمارستان نور
251
پروژه بیمارستان نور
۱۱ / ۱
کلینیک دندانپزشکی پارسا
154
پروژه کلینیک دندانپزشکی پارسا
۹ / ۱
ساختمان یک سوم
167
بسیاری از پروژه هایی که این روز ها عموم دفاتر معماری در ایران با آن روبرو می شوند روایت یک داستان تکراریست، مشتری با یک پلان معماری و سازه محاسبه شده و تاییدیه های نظام و شهرداری به دفتر معماری مراجعه می کند که گاهی معمار با رایزنی با سازنده موفق به تغییر وضعیت موجود می شود و گاهی هم (نه)، سازنده با توجه به شرایطی تمایل به هیچ گونه دخل و تصرف و یا تغییر در متراژ و ماهیت سازه را نخواهد داشت و معمار به این محکوم خواهد شد که معماری را به طراحی یک پوسته در نما و طراحی داخلی با کمترین تغییرات در پلان تقلیل داده، این پروژه به دسته دوم تعلق دارد. ما مدتی به این موضوع فکر می کردیم که اگر نخواهیم از انجام این جنس پروژه ها که به دسته دوم تعلق دارد منصرف شویم چه باید کرد ! در واقع اگر ما گرید سازه ایی محاط شده در عموم بناهای موجود را به عنوان یک واقعیت موجود در نظر بگیریم و از طرفی پلان های متعارف و مرسوم در فرآیند ساخت و ساز را هم یک واقعیت مطلوب و اقتصادی و نه چندان قابل مذاکره از نگاه مشتری در نظر بگیریم و آن را به رسمیت بشناسیم ، آیا دیگر فرصتی برای گریز از این شرایط محکوم و تایپولوژی تکرار شونده موجود باقی می ماند که بتوان از آن روزن به عنوان فرصتی برای اندکی نفوذ و آزاد شدن ظرفیتی به نفع پروژه بهره برد تا به سرنوشت محتوم عموم پروژه های مشابه دچار نشود ! پرسش : در نهایت این سوال مطرح می شود که در این ساختار موجود چه فرصت هایی را می توان آزاد کرد که احتمالا تاکنون از دسترس خارج مانده ؟ و یا کمتر به آن توجه شده باشد ؟ در پاسخ : باید گفت، وقتی که یک سری از امکانات در مقابل چشمانمان حاضر و مسلط هستند این احتمال وجود دارد که همزمان امکاناتی از دسترس دید و مشاهده ما غائب و خارج مانده باشند ! چند سال پیش در یک پروژه تجربی روی این موضوع متمرکز بودیم که اگر در زمانی که روی فرصت های موجود در پلان یک فضای سکونتی متعارف متمرکز هستیم آیا احتمال دارد که امکاناتی از دسترس دید و مشاهده ما غائب و خارج مانده باشد ! یکی از نکاتی که در مطالعه این موضوع برای ما جالب بود این بود که اگر همزمان به “برش” آن پروژه نظر کنیم متوجه خواهیم شد که معمولا تمام ارتفاع موجود در سکشن یک ساختمان برای تفکیک عملکردی و بصری فضاهای موجود در پلان ، مورد نیاز نخواهد بود و می توان ساختار این سلول های زیستی را به یک حوزه “یک سوم” و “دو سوم” تقسیم کنیم که در واقع حوزه“دو سوم” ابتدایی، مسئولیت تفکیک فیزیکی و بصری میان عملکرد های فضایی را بر عهده دارد در حالی که همزمان حوزه “یک سوم” فوقانی به دلیل در دسترس نبودن دائمی توسط کاربر (ونیاز های فیزیولوژیکی اش) قطعا مسئولیت سنگینی همانند حوزه “دو سوم” بر عهده نخواهد داشت، بخش “دو سوم” محدوده ایست که کاربر در آن زیست دارد و نیاز هایش را در آن برطرف می کند ولی بخش “یک سوم” محدوده ایست که جنس نیاز کاربر در آن متفاوت است، دائما در دسترس نیست و قرار نیست تفکیک دید و عملکرد ها را همچون بخش “دو سوم” برعهده داشته باشد . در نتیجه به این موضوع علاقه مند شدیم که فکر کنیم چگونه این ایده یعنی تمرکز برحوزه “یک سوم” پروژه میتواند در تایپولوژی گرید سازه ایی آپارتمانهای متعارف موجود امکان تولید ظرفیت های جدید را برای پروژه افزایش دهد.
۵ / ۱
مجتمع مسکونی فردوس
30
پروژه مجتمع مسکونی فردوس
۴ / ۱
خانه "اتاق زیر شیروانی"
5
این بنا در دو طبقه به متراژ 450 متر مربع طراحی شده که بخش های عمومی در طبقه همکف و بخش های خصوصی در طبقه اول جانمایی شده است . توجه به استفاده از سقف های شیروانی با ماهیتی امروزی می تواند تصویر ذهنی و نوستالژیک از تجسم ساختمان های ویلایی منطقه را در یک قالب جدید برای ما شکل دهد .طراحی فضاهای سیال در تعامل با ساختار شیروانی پروژه تجربه حضور در یک فضای جذاب و خاطره انگیز را برا ما شکل می دهد پله سیال در طبقه همکف و یک پل معلق میان طبقات در طبقه اول بر سیالیت فضای داخلی پروژه افزوده است . تفکیک فضاهای عمومی و خصوصی و ارتباط دقیق شمالی و جنوبی بازشو ها برای به حداکثر رساندن فرصت تهویه طبیعی هوا از ویژگی های دیگر این ویلای مدرن و زیبا است . همچنین وجود پنجره ها و باز شو های بلند می تواند حداکثر ارتباط بصری با فضای سبز و طبیعت مقابل آن را پدید آورد .در این راستا کل فضای طبقه همکف به صورت فلت و یکسره طراحی شده و فقط یک آشپزخانه مرکزی و یک سرویس بهداشتی در ضلع غربی تعبیه شده است و هیچ فضای دیگری متراژ طبقه همکف را اشغال نکرده است در نتیجه ارتباط هال و نشیمن به صورت بی واسطه متراژی نزدیک به 200 متر مربع را شکل می دهندکه هم از سمت شمال و هم از سمت جنوب با بازشو هایی پانوراما , نور و تهویه هوا را به داخل هدایت می نمایند. این امکان این فرصت را برای ما فراهم می کند تا در روز های معمول سال با باز شدن پنجره های دو سوی شمالی و جنوبی ساختمان بیشترین میزان کوران هوا ممکن باشد و بدون نیاز به تاسیسات مکانیکی رطوبت محیط کاهش یابد .
۲ / ۱
خانه "جعبه شماره 2"
27
جعبه شماره 2 ، در منطقه ایی به نام دستک در شهرستان لاهیجان واقع شده است , سایت پروژه از سمت شمال به صورت بی واسطه با ساحل و از سمت جنوب به زمین های کشاورزی و منظره ایی سرسبز مشرف است . این ویلا یک مکان تفریحی را با ایجاد فرصت های مناسب جهت بهره مندی از پتانسیل های طبیعی حاشیه سایت برایمان فراهم می کند . تراس هایی درونی و بیرونی همجوار با اتاق ها ، تمام فضاهای بنا را به یک نظرگاه تبدیل می کنند . این ویلا از درون به چهار هسته مرکزی که ماهیت چهار ویلای مجزا را را برای ما شکل می دهد , تقسیم شده است . رابطه عرضی میان اجزای درونی جعبه، فضاها را از یک خوانش سلسله مراتبی خارج کرده و تمام اجزای تشکیل دهنده، شامل برنامه پروژه، دسترسی ها و اشیاء در یک اسکرین پیوسته در مقابل چشمان سوژه قرار دارد. تعلیق اجزا و برنامه فیزیکی و فاصله گرفتن از جداره ها وانتقال دسترسی ها به فضای میانی اشیاء و پوسته ساختمان،ساختار درونی پروژه را به ابژه های مجزا، منفک که سعی میکنند ویژگی ها و پارامتر های یک شئ کامل را در درون خود تامین کنند تبدیل می کند . (هر ابژه ایی , خانه ایست جدید در درون خانه اصلی!)
